4 Aralık 2012 Salı

MAYAMIZ İYİYMİŞ

üniversiteyi kazanıp gittiğimde nerede kalacağım bile belli değildi.
çok uzun yollardan geçerek hiç bilmediğimiz topraklara ayak basmıştık. adı ANTAKYA olan.
bir ev ayarlamıştı babam. 15gün sonra eve kalmaya gittiğimde 100 $ gibi para istemişler üstelik kapıcı gideri pazar gideri elektrik su gibi giderlerden bahsetmişlerdi. bu şartlarda evi tutamayacağımı söyleyiporadan ayrılmıştım. hiç tanımadığım sokakta, hiç tanımadığım bir kültürde,hiç tanımadığım insanlar...
 elimde 2 koca bavul tek başıma kalakalmıştım.babamsa çoktaan İzmire dönmüştü.
yani akşama kadar kalacak ev bulmam gerekiyordu...


dün bunları yazmışken bu gün o yıl beraber kaldığım ilk oda arkadaşımla tel. ile konuştuk.heyyy gidi beee dedik tabii.
evden yeni ayrılmış iki tip biri büyükşehirden küçük şehire gitmenin sıkıntısını yaşıyor. diğeri titiz mi titiz..
o benim ilk oda arkdaşım ,
tek başına birşeyler yapabildiğimi gören ilk insan,
canımz sıkılınca daracık odada 2 tane çekyatı bir oduvara bir bu duvara değiştirip durduğumuz, kutulardan sehpa,kitaplık yaptığımız, kavanozdan vazo,kupa dan kalemlik yaptığımız... ders çalışmak için herkesin yatmasını beklediğimiz,nescafenin dibine vurduğumuız belli süre nscafeden beraber nefret ettiğimiz. kek kurabiye yapmaya hevesli, yatmadan önce beraber bütün sivrileri katlettiğimiz (katlederken çekyatın açılıp araya sıkışması),yatak yorganlarımıza yeni gelin çeyizi muamelesi yapıp düzenli tutmaya çalıştığımız,sayesinde bölümü 2.likle bitirdiğim( össye hazırlandığı için sürekli ders çalışırdı. e odada o ders çalışınca kimle konuşacaksın,tabii doğal olarak sende ders çalışacaksın).
eve gelen misafirlere şakalar hazırladığımız,evdekilere şakalar yaptığımız,kirli çamaşırlarımızı az kirli çok kirli diye ayıklayıp tekrar giymeyi göze aldığımız,
mutlu bir hayatımız vardı.
şimdi o üniversiteyi kazandı.okudu, yüksek lisans yaptı, doktorasını yapacak,
ben öğretmen,şimdi anne,
ama hatırladığımız hep o güzel mutlu günler,özlemle,gülümseyerek,
o günler bugünlerin mayasıymış ve mayamız iyi tutmuş.
seni çok özledim arkadaşım. yolun açık olsun.


4 yorum:

  1. ne güzel.eski arkadaşların böyle ilklerini paylaştığın arkadaşların var.seninkide iyi cesaret bir başına tekrar ev bulmaya çalışmışsın.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çok şükür Allah iyi insanlar çıkardı karşımada çokhuzurlu 4 yıl geçirdim:)

      Sil
  2. Hep anılar güzel anılar...

    YanıtlaSil
  3. Bloğunu okurken ANTAKYA yı gördüm gülümsedim :) Antakya dan gelmiş geçmiş birini görmek beni mutlu etti.. meleklerinizle size sağlıklı güzel günler dilerim.. Antakya dan selamlar :))

    YanıtlaSil

şirin yorumlarınızı okumayı seviyorum..hadi bakalım sen de yaz bişeyler..