28 Şubat 2011 Pazartesi

İÇİMDE Kİ HUZUR ..MUTLULUK BUDUR..


yazma yeteneğimi kaybetmemle birlikte blogtan uzak kalmam bir oldu.. yada artık fazla sosyalleşemediğim ve yabanileştiğim içindir.çünkü tek gördüğüm insanlar ev halkı (sağolsunlar) ve hemşireler..
bugünde öle geçen günlerden biriydi. öğleden sonrasını bekleyip sağlık ocağına gidecektim. kurduğum alarm çaldı be giyindim ve evden çıktım. meğer herşey benim evden çıkmama bağlıymışş.
canım arkadaşlarım Allah başımdan eksik etmesin..dün akşamdan kardeşimle anlaşıp bize gelmek için sözleşmişler.ilk defa HİİİİÇ anlamadım gerçekten.neler de düşünmüşler.çoluğunu çocuğunu kapan o 20 dk. içinde bize gelivermiş. ellerinde pastalar, börekler...




çünkü ben 4 te evden çıkıyorum 4:20 -4:30 da eve dönüyorum başka bir fiziksel aktivite yok. yine eve geldim ki (bizimkinin de haberi varmış)..salona bir girdimki     AAAAA!!!!!
bizim takım burda ay ne mutlu oldum ne mutlu oldum...hayatıma renk geldi...sonra bizim ABDdeki arkadaş uyanmış olmalı ki malum olmuş evi aradı WİRE FON sağolsun. herkesle görüştü o da mutlu oldu. yani herkes burdaydı...daha uzakta olanlar hariç. (boston daki bir yeni gelinimiz)

Allah herkese sevdikleriyle beraber yaşamayı nasip etsin..
 kimseyi se SEVGİSİZ bırakmasın..
gecenin kahramanları annem ve kardeşime çoooook teşekkür ediyorum..

 
                                                                                                 

24 Şubat 2011 Perşembe

PEPELA YI merak ediyorum...

Libya daki olaylar patlak verdiğinden beri aklıma düştü bizim pepelacık..
Allah onlarla beraber tüm mazlumları korusun...dualarımız sizinle PEPELA
senden haber bekliyorum.İnşallah sağ salim gelenler arasındasınızdır.kim bilir ne zaman okursun bu yazıyı ...EN GÜZELE EMANET OLUN...

21 Şubat 2011 Pazartesi

bir müddet kayboll sonra bakarız ...


bu şarkıyı çok seviyorum hiç müdanası yok...olabilir diyor ama aslında başından savıyor.. sen bi git ben arkandan belki gelirim diyor ama gelmeyecek belli..
nasipse kısmetse deyip sağ gösterip uzaklaştırıyor. hani bi kere şansımızı denedik. ben hayallerimi kurdum ama içinde artık sen yoksun..
bir müddet kaybol denyelim bi bakalım yapabilirmiyiz bi bakalım ama söz vermiyorum .kararımı verdim dönmeyeceğim ama sanada söyleyemiyorum.
sevmelere de doyamadım zaten. sana bi SEPET HAVASI


eskiden annemin küçüklüğünde..evdeki hatunların işi varsa çocuklarda ayağa dolaşıyorsa evden gönderme şifreleri varmış. tabi o zaman komşuluk komşulukmuş..anne hatun hadi kızım git şengül teyzenlerden "SAVMA TAVASINI ALDA GEL" (tavanın adına dikkat ) çocukta kendisine verilen sorumluluğun mutluluğuyla komşu teyzeye gider.komşu teyze parolayı zaten bilir ve çocuğu evde biraz oyalar ..anne hatunun işi bitince eline eski bi tava tutuşturulan çocuk eve döner..sorun kolayca çözülür.
dayanışmaya bak yahu hey gidi.... nerde o eski günler...şimdi aman evime biri gelir diye ödü patlayan hatunlar var kaldıki komşu çocuğu oyalayacak..
ŞARKIYI DA NEREYE BAĞLADIM YALNIZ....

17 Şubat 2011 Perşembe

KAHVE BAHANE CANIIIM !!

ben ailesinden uzak olan bir garip şirinim, bu yüzden midir bilmem ama, etrafımda ki arkadaşlarıma çok değer veririm.  bu bende evvelden beridir var..arkadaş dost önemlidir.
hele uzakta olunca aile gibi görmeye başlıyor insan. bunun yanlış olduğunu düşünmek istemiyorum çünkü diğer türlüsü samimi gelmiyor.
ha ihtiyacım olunca arıyım sorayım sonra da ne yaparlarsa yapsınlar bana göre değil..iyi günde kötü günde lafı benim için arkadaşlar için de degeçerli.
Kardeş gibi,merak etmeden duramam. ay noldu,aman ne yaptı,uzaklara gitti de mutlu mu? kafamda takılıdır bunlar..annemin bir lafı vardır:
HERKES YERİNDE MUTLU OLSUN

ne güzel değil mi?
düşündüğüm kadar düşünülmek isterim. küçük süprizler yapmayı sevdiğim kadar yapılması da hoşuma gider. bu hafta başı sevgili dostlarımızla nihayet buluştuk canım NOHUT ODA bize minik süprizler hazırlamış. yapacağından bahsetmişti ama bu kadar çabuk beklemiyordum.herkesin yüzü bi güldü.bir daha ki toplantıyı uzatmamak için sözleştik uzakkk diyarlardaki dostumuzu andık hüzünlendik.onu çok özledik..


şimdi evde bir bıcırık var ZEYNEP



kardeşimin cimcimesi.amaaan tam bir sarışın ve asabi bayan yemek yemeyi sevmez.karnı sırtına yapışmış daha hayır diyor.doktora gittiler.gözler mor mor açlıktan daha da yemem de yemem...ah bu çocuklar...birde o tatlı sohbetleri olmasa...Allahhepsina sağlık sıhhat versin...

15 Şubat 2011 Salı

TAŞINDIM GELDİM

merhabalar uzun zaman oldu değil mi?

 malumunuz çetrefilli bir dönemden geçtim taşındım taşındığım gün eve nakliyeciler geldiğinde biz evde annemi bırakıp doktora gittik falan böle kopuk bir taşınma oldu. o gün benim uzanıp dinlenmem gerekiyordu.
sağolsun nohut oda bana sıcak evini açtı.bizim ev yerinden oynayıp taşınırken ben arkadaşımda ayaklarımı uzatmış yatıyordum.ne güzel demi
aslında böyle anlatınca ohhhh ne güzel gibi görünüyor ama işin stresi yattığım yerden yetiyordu.
ama akşam eve geldiğimde eşyaların yerleştiğini görmek beni mutlu etmeye yetti.
doğalgazda sorun çıktı. o akşam bir yakınımıza sığınmak zorunda kaldık.neyse ertesi gün evimdeydim. ince detaylar dışında yerleştim. annemle kardeşimin gelmesini bekliyorum..kendin niye yapmıyorsun demeyin şu sıralar has has bir dönemdeyim...bakalım...
15 tatil geldi geçti.sağolsun görümümve kayın validem bu taşınma döneminde ellerinden geleni yaptılar..

(yaa durun size birgün sevgili kayın pederimi anlatayım yaa güler misiniz ağlar mısınız?)

bu cumaya kadar duaya devam blog alemi..

2 Şubat 2011 Çarşamba

NE UMUYON BACINDAN BACIN ÖLÜYO ACINDAN

(önce videoya bir tık )

hani biz herşeyimizi paylaşırdık..
hani ağzımızın tadı, dostluğumuzun adıydı.
kara gün, ak gün gelip geçiyor ses seda yok kimseden... 
herkesin işi gücü var,çoluğu çocuğu var.uğraşları pekçok.ben kalfamıydım boş gezenin yanında da koştum durdum çabaladım da..herşey ne içindi. (sitem dosta yapılır. ağıt sevgdiğine yakılır.)
karşılık için değil tabii asla böyle düşünmedim. bugün sana yarın bana bak ona göre demedim. insan has has oluyor heralde ,duygusal düşünüyorum belkide..


O YÜZDEN
KİMSEYE ETMEM ŞİKAYET....

hadi biraz da haber vereyim hayatımdan..

dün küçük bir  operasyondan geçtim.
yarın taşınıyorum.
aynı zamanda yarın dr.kontrolüm var.
ağrılarımdan dolayı kalkamıyorum.
ve yanımda kimse yok...aileden uzakta olmanın çekilesi dertlerinden biri de bu demek.
şimdi izmirde olsam şu kapı hiç susarmıydı. gelen giden eksik olmaz bir günde toplanır bir günde yerleşirdim.
Allah bana yardım etsin bi kayınvaldem var yazık kadın 60 yaşında yardıma geldi Allah razı olsun.ama onada fazla yüklenemezsin ki..
herkesin derdi kendine..
annemin bi lafı vardı :

"NE UMUYON BACINDAN ,BACIN ÖLÜYO ACINDAN"(açlık)